zakochał żem sie

Widzę na zdjęciach, że WR już na kole giba ;) Prawidłowo, lewa!

Ziben jest to prawdopodobne aczkolwiek przez moje ręce w ostatnim czasie przewinęło się sporo DVD więc nie dam sobie ręki uciąć :) Kulfon mam nadzieję, że na jesieni, kiedy imprez motocyklowych będzie już nieco mniej, znajdzie się wreszcie czas na trening w terenie :) Heh... po porannej przejażdżce do pracy czas wskoczyć na wysokie obroty i zejść na ziemię :)

nic dodać nic ująć, idealne określenie "tej magii":)

Podpisuję się wszystkimi dziesięcioma palcami. Tylko deszcz mnie potrafi odstraszyć.

Zmija czy Ty jestes na stunt days 4 Patologia?:) na bank!

Jakie niezadowolenie, Ona(WR-ka) to uwielbia, tylko tak droczy się z kierowcą, by ją jeszcze bardziej po przyduszał :)
A co do błota to fajna jazda terenówką jest wtedy ( moja opinia) gdy woda i błoto wpada przez kołnierz na plecy i nie gdy deszcz pada, tylko podłoże odpowiednie :)

Tak jak kolega michalinski zauważył chyba większość motocyklistów czuje coś takiego podczas jazdy. Przyznam, że czasami na moto tracę rachubę czasu, a często wpadam w taka rutynę, że jadę przed siebie myśląc o zupełnie innych rzeczach.

Uwielbiam ten moment, kiedy lekko przyduszę WRkę, aby po chwili dodać jej gazu. Kiedy zaczynają trzeszczeć jej wszystkie plastiki a z tłumika wydobywa się pomruk lekkiego niezadowolenia. Jeżeli chodzi o błoto to jeszcze wszystko przed nami :)

Bo WR-ka ma swoja magię, ja kocham moja WR250, gdy nas nią wsiadam gęba natychmiast zaczyna się śmiać i jakoś tak lżej mi się robi i wesoło. A jak jeszcze gdzieś trafi się kawałek błota, mniami :)

Aaa tam zaklęta, zakochana na maxa :D

Niezłe podsumowanie tego co czuje chyba zdecydowana większość zapalonych motocyklistów. :) pozdrawiam! :)